#บางทีพวกเราทั้งหลายก็คือนักเดินทางที่เคยกลับถึงบ้านแล้ว
แต่ขณะที่เราถึงที่หมาย เราแค่นึกถึงเรื่องราวที่พึ่งพบระหว่างเส้นทางอันยาวไกลที่เราได้ผ่านมา เราและผู้คนมากมาย ต่างล้วนตะเกียกตะกายบนเส้นทางของตน และ หลายๆ คนต้องดิ้นรน อดทนจนถึงเฮือกสุดท้าย สู้บนเส้นทางของตนต่อไป แม้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ว่าต้องสู้อีกยาวไกลแค่ไหน
*
#ภาพเหล่านี้มันทำให้เราตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้ง เพื่อหวังช่วยเพื่อนร่วมทาง ให้ถึงฝั่งได้ แม้จะไม่มาก แต่ก็เป็นแรงปราถนาจากก้นบึ้งของหัวใจอันบริสุทธิ์
*
#เราเรียนรู้ว่า
#บางเส้นทางเต็มไปด้วยความความบันเทิง พร้อมกับกิเลสอันน่าหลงไหลมากมาย มันสนุกจนพาเราเคลิบเคลิ้ม เพลิดเพลิน หลงระเริงไปกับมัน และพวกเราก็ติดอยู่กับถนนเส้นนี้อยู่นาน และเมื่อออกจากถนนเส้นนั้นมาได้แล้ว เราบอกตัวเองว่า จงอย่ากลับไปหามันอีกเลย
*
#บางซอกบางซอย มันแคบ มืดมิด ยิ่งเดิน ยิ่งพบเจอแต่ความทุกข์ ความเศร้า และเราก็ใช้เวลาเรียนรู้อยู่กับซอยเหล่านี้อยู่นาน กว่าจะรู้ว่าจริงๆแล้ว #ทางออกจากความมืดมิดเนี่ยมันมันเล็กจนทำให้เรามองข้าม เราเดินผ่านมันหลายต่อหลายครั้ง เพราะมัวแต่หาทางออกขนาดใหญ่ซึ่งไม่เคยมีอยู่บนเส้นทางนั้นๆ
*
#ทุกการเดินทาง มันทำให้เราได้เรียนรู้ในบทเรียนใหม่ๆ เพิ่มขึ้น เพื่อเข้าใจเส้นทางเส้นนี้ ในมุมที่แตกต่างออกไปมากขึ้น
เราจะมองมันสวยงามขึ้น ไม่แพ้ครั้งไหน และเราได้เห็นความงดงามจากผู้คนที่หลากหลาย แตกต่างกันออกไป มันช่างคุ้มค่าเหลือเกิน
*
#ขอให้เพื่อนร่วมทางทุกๆท่านมีความสุขมากๆ แม้เส้นทางครั้งนี้จะยากเย็นสักแค่ไหน มองหาความสุขเล็กๆ ที่ซ้อนเร้นให้เจอนะครับ.... มันมีอยู่ เชื่อผมเถอะครับว่าคุณจะหาเจอ
และเมื่อเจอ โปรดเก็บเอาความสุขเล็กๆ นั้นมาเป็นแสงสว่างนำทางให้คุณมีแรงก้าวเดินได้ต่อไป แม้แสงสว่างของเราจะเท่ากับแสงจากไม้ขีดไฟแต่มันก็สว่างพอที่จะทำให้เราถึงเป้าหมายได้
*
ณ ที่แห่งนี้มีกำลังใจมากมาย ที่พร้อมจะช่วยประคับประคองคุณไปด้วยกัน คุณไม่ได้ล้มและร้องไห้เพียงลำพังแล้วน๊า
*
ขอเพียงแค่... #อย่ายอมแพ้นะ
*
#ด้วยรักจากใจ
#เด็กน้องนักท่องเที่ยวแห่งกาลเวลา
#จิตรจักรวาล