ไม่ว่าโลกภายนอกนั้นจะวุ่นวายเพียงใด
จะดิ้นรน แก่งแย่ง แข่งขันแค่ไหน
ใครจะดันทุรังปีนป่ายตะเกียกตะกายไปจุดสูงสุดแห่งชีวิตเพียงใด
เราจงมองทุกสรรพสิ่งด้วยความเข้าใจ
สรรพสิ่งรอบตัว และผู้คนทั้งหลายรอบกายก็เป็นเพียงกลไกที่ขับเคลื่อนไปตามวิถีของเขา...
เมื่อมีทุกข์เข้ามาเราก็รู้ว่าทุกข์
เมื่อสุขเข้ามาเราก็รู้ว่าสุข
ไม่ต้องอินกับมันมาก
เพราะชีวิตมันก็มีทั้งทุกข์และสุขคละเคล้ากันไป
#ใครปล่อยวางได้ไว...เขาก็เบาสบายได้เร็ว
มันก็เป็นเช่นนั้นแหละหนอ...โลกใบนี้
โลกแห่งมายาสมมุติอันงดงาม และน่าหลงไหล
ไม่ต้องไปยึดติด ยึดมั่นกับสิ่งอันใด
แค่มองดู เรียนรู้และปล่อยวางด้วยความเข้าใจ
#เพราะท้ายที่สุดแล้วเราต้องวางทุกอย่างลงให้ได้ แม้กระทั่งตัวเอง
#ด้วยรัก...